Τον Ιούνιο έχουμε το θερινό ηλιοστάσιο με τη μεγαλύτερη μέρα του χρόνου για το Βόρειο Ημισφαίριο, που πρακτικά σημαίνει την έναρξη του καλοκαιριού:

Στις 21-22 Ιουνίου ο Ήλιος φτάνει στο βορειότερο σημείο της εκλειπτικής και αρχίζει να κατέρχεται και πάλι «τρεπόμενος» προς τον ουράνιο ισημερινό. Το σημείο αυτό, ονομάζεται θερινό τροπικό σημείο ή απλά θερινή τροπή, επειδή ο Ήλιος τρέπεται και πάλι προς τον ισημερινό, και από την ημέρα αυτή αρχίζει το καλοκαίρι. Επειδή, μάλιστα, για μερικές ημέρες πριν και μετά τη θερινή τροπή ο Ήλιος φαίνεται να αργοστέκει πάνω στην εκλειπτική, σαν να είναι έτοιμος να σταματήσει, το θερινό τροπικό σημείο ονομάζεται επίσης και θερινό ηλιοστάσιο.

O Ιούνιος έχει πολλές λαϊκές ονομασίες, που σχετίζονται με τις αγροτικές ασχολίες της εποχής, και διαφοροποιούνται από περιοχή σε περιοχή.

Στα Γρεβενά αναφέρεται ως Κερασάρης και στον Πόντο Κερασινός, επειδή ωριμάζουν τα κεράσια. Τον Ιούνιο γίνεται και η γιορτή του κερασιού, που αποτελεί ένα ιδιαίτερα δημοφιλές και χαρούμενο πανηγύρι σε περιοχές που είναι γνωστές  για την παραγωγή κερασιών, όπως η Έδεσσα, τα Μέγαρα, ο Κολινδρός και το Ροδοχώρι Νάουσας. Στη γιορτή του κερασιού οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν διάφορα προϊόντα από κεράσια, όπως μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού, λικέρ και άλλες λιχουδιές.

Λόγω του «ερινασμού» ή «ορνιασμού» (τεχνητή γονιμοποίηση με ορνούς ή καρπούς άγριας συκιάς) των ήμερων σύκων ονομάζεται Ορνιαστής στην Άνδρο, Ρινιστής στην Πάρο και Απαρνιαστής σε διάφορα άλλα μέρη.

Σε κάποιες περιοχές τον ονομάζουν Τζιτζικάρης,  λόγω της δυναμικής παρουσίας των τζιτζικιών.

Είναι όμως κυρίως γνωστός ως Θεριστής καθώς είναι ο κατεξοχήν μήνας της ωρίμανσης και του θερισμού των δημητριακών: «αρχές του Θεριστή, του δρεπανιού μας η γιορτή»