Η Χίος, το πανέμορφο αυτό νησί του Βορείου Αιγαίου, με τον εύφορο κάμπο της, πλημμυρισμένο από αγριολούλουδα, τουλίπες ή λαλάδες όπως τις αποκαλούν οι Χιώτες, με τα πασίγνωστα αρωματικά μανταρίνια, τα αρώματα των γιασεμιών και των λεμονανθών, αλλά και τα πετρόχτιστα Μαστιχοχώρια της, τα παλιά μεγάλα αρχοντικά της, τα γραφικά καλντερίμια, που σε «ταξιδεύουν» σε άλλες εποχές και φυσικά, η μαστίχα η αρωματική φυσική ρητίνη που βγαίνει από τον κορμό του μαστιχόδεντρου, συνθέτουν μία εμπειρία που όμοια της δύσκολα συναντάς.
Η άνοιξη είναι η καλύτερη εποχή για να γνωρίσει κανείς τη Χίο, καθώς επικρατεί μία θρησκευτική και κατανυκτική ατμόσφαιρα με τις επιβλητικές εκκλησιές και τα βυζαντινά μοναστήρια να δεσπόζουν σε όλο το νησί. Οι προετοιμασίες για το Πάσχα ξεκινούν λίγο πριν από τη Μεγάλη Εβδομάδα, µε το άσπρισμα και το ασβέστωμα των σπιτιών, αλλά και το ψήσιμο των παραδοσιακών κουλουριών της Λαμπρής.
Τη Μεγάλη Παρασκευή η περιφορά των επιταφίων γίνεται με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια και με πολλή ευλάβεια και τη στιγμή που φλογισμένοι φάροι φωτίζουν τον ουρανό, οι Επιτάφιοι συναντιούνται στην κεντρική πλατεία της Χώρας.
Το Μεγάλο Σάββατο στο χωριό Μεστά, ένα από τα πιο γνωστά Μαστιχοχώρια, γίνεται το κάψιµο του Ιούδα. Έπειτα, ο απόλυτος πρωταγωνιστής γίνεται ο περίφημος «ρουκετοπόλεμος» στο Βροντάδο, μία παραλιακή κωμόπολη που βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Χίου. Από την ώρα που θα σημάνουν οι καμπάνες την Ανάσταση, με τις ρουκέτες ήδη τοποθετημένες σε ξύλινες βάσεις, οι εκκλησίες του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας της Ερυθιανής στο Βροντάδο εκτοξεύουν αυτοσχέδιες ρουκέτες και πυροτεχνήματα, σημαδεύοντας η μία το ρολόι της Παναγίας της Ερειθανής και η άλλη τον τρούλο και το έμβλημα του Αγίου Μάρκου αντίστοιχα, περίπου 400 μέτρα μακριά η μία από την άλλη, σε δύο αντικρυστούς λόφους, χαρίζοντας στους παρευρισκόμενους ένα θέαμα ανεπανάληπτο.
Σε κάθε γωνιά της χώρας μας βρίσκει κανείς μοναδικά ήθη, έθιμα και παραδόσεις, ανάλογα με τη γεωγραφία, τη φύση, την εποχή και την ιστορία της κάθε περιοχής. Αυτά, μαζί με τους ανθρώπους, είναι που κάνουν τον τόπο μας τόσο ξεχωριστό.