H μεγάλη γιορτή του Πάσχα φέρει το μήνυμα της Ανάστασης, της ελπίδας και της εσωτερικής ανάτασης για τον καθένα μας. Σε κάποια μέρη της Ελλάδας, το Πάσχα είναι κάτι παραπάνω από μία θρησκευτική γιορτή. Μπαίνει μέσα στα σπίτια, στις αυλές, στους δρόμους και στα έθιμα των ανθρώπων γι’ αυτό και κάθε χρόνο το αναβιώνουν με ιδιαίτερη προσήλωση και σεβασμό στην παράδοση.

Ένα από τα μέρη που έχει «ενσωματώσει» το Πάσχα στις παραδόσεις του είναι το αγαπημένο κυκλαδίτικο νησί της Πάρου. Η Πάρος είναι αρκετά κοσμοπολίτικη και δημοφιλής τους καλοκαιρινούς μήνες, αλλά όποιος την επισκεφθεί την άνοιξη και ιδίως την περίοδο του Πάσχα δε θα θέλει να φύγει! Τα χρώματα της Νάουσας και της Παροικιάς, της Χώρας του νησιού, τα γραφικά κυκλαδίτικα σπιτάκια, η φιλοξενία των ανθρώπων, η θρησκευτική και κατανυκτική ατμόσφαιρα της Μεγάλης Εβδομάδας και οι αναπαραστάσεις των Παθών από τους ντόπιους, συνθέτουν κάθε Πάσχα μία εμπειρία μοναδική.  

Τη Μεγάλη Παρασκευή, την ώρα που ο επιτάφιος βγαίνει για την καθιερωμένη περιφορά στα σοκάκια, πραγματοποιείται η ακολουθία της Αποκαθήλωσης, η οποία γίνεται με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια στην Παναγία την Εκατονταπυλιανή, ενώ η λειτουργία στον Άγιο Γεώργιο στο λόφο της Λαγκάδας τελείται με τρόπο τελετουργικό. Το μεσημέρι οι ντόπιοι ετοιμάζουν παραδοσιακή ρεβυθάδα και τη μοιράζουν σε όλους στο χωριό του Προδρόμου, ενώ προς το βράδυ, στη διαδρομή της περιφοράς του Επιταφίου, νέοι και νέες αναπαριστούν στιγμιότυπα της ζωής και των Παθών του Χριστού με μοναδική θεατρικότητα. Ο Μυστικός Δείπνος, η Προσευχή στο Όρος των Ελαιών, η Σταύρωση και η Ανάσταση είναι αυτά που μεταξύ άλλων λαμβάνουν χώρα κυρίως στο χωριό της Μάρπησσας, απ’ όπου και ξεκίνησε το έθιμο, αλλά τα τελευταία χρόνια διαδραματίζεται και στα χωριά Λεύκες, Μάρμαρα, Πρόδρομο και Άσπρο Χωριό. Παράλληλα, στην Παροικιά γίνεται η περιφορά και η συνάντηση των τριών Επιταφιών του νησιού, με απόλυτη θρησκευτική ευλάβεια.

Το Μεγάλο Σάββατο, μετά το Χριστός Ανέστη όλα τα χωριά ζωντανεύουν και ξεσπούν σε πανηγυρισμούς με κωδονοκρουσίες και πυροτεχνήματα, δημιουργώντας μία ιδιαίτερα επιβλητική ατμόσφαιρα.
Την Κυριακή του Πάσχα στη Μάρπησσα πραγματοποιείται η λεγόμενη «γιορτή της αγάπης» και η αναβίωση του εθίμου της «κούνιας». Μετά την αναπαράσταση της Αναστάσεως του Κυρίου στο γήπεδο της Μάρπησσας ακολουθεί μεγάλο λαμπριάτικο γλέντι με παραδοσιακούς χορούς που διοργανώνονται από τη Δημοτική Κοινότητα και τον Σύλλογο Γυναικών της Μάρπησσας. Κατά τη διάρκεια της γιορτής λαμβάνει χώρα και το έθιμο της Κούνιας, όπου γυναίκες του χωριού τραγουδούν τα παραδοσιακά τραγούδια της Κούνιας. Κατά το έθιμο, οι νέοι στήνουν αυτοσχέδιες κούνιες στα σοκάκια και κουνάνε τα κορίτσια, απαγγέλλοντάς αυτοσχέδιους στίχους. Την ίδια στιγμή όσοι πιστοί το επιθυμούν, μπορούν να ζήσουν και την εμπειρία της Δεύτερης Ανάστασης, στη Νάουσα. Μετά τη Δεύτερη Ανάσταση, γίνεται η λιτάνευση της Εικόνας της Παναγίας η οποία ξεκινά από το ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου και με τη συνοδεία πιστών, περνάει μέσα από τα σοκάκια του οικισμού της Νάουσας για να καταλήξει στην κεντρική πλατεία. Εκεί η πομπή διακόπτεται από τους «μπουρλοτιέρηδες» που με τα βαρελότα τους «πυρπολούν» το λιμάνι! Πρόκειται για ένα έθιμο αρκετά αναπαραστατικό και πολύ... «παριανό», που το χαίρονται κάθε χρόνο μικροί και μεγάλοι.

Σε κάθε γωνιά της χώρας μας βρίσκει κανείς μοναδικά ήθη, έθιμα και παραδόσεις, ανάλογα με τη γεωγραφία, τη φύση, την εποχή και την ιστορία της κάθε περιοχής. Αυτά, μαζί με τους ανθρώπους, είναι που κάνουν τον τόπο μας ξεχωριστό.