Το σταφιδόψωμο είναι ένα νόστιμο είδος ατομικού ψωμιού ζυμωμένο μαζί με σταφίδες. Υγιεινό σνακ, ιδανικό για πρωινό, δεκατιανό, το λατρεύουν τα παιδιά αλλά και μεγάλοι, καθώς είναι αφράτο και κουβαλά τη μυρωδιά του φούρνου όπως τον παλιό καιρό. Τα ατομικά ψωμάκια, όποια γεύση και να έχουν, αποτελούν την τέλεια λύση για κάθε περίπτωση και περίσταση. Μας λύνουν τα χέρια όταν θέλουμε να ετοιμάσουμε κάτι διαφορετικό για το καθημερινό μας ταπεινό αλλά θρεπτικό κολατσιό.
Στην Κρήτη αυτά τα μικρά ψωμάκια τα λέγανε τριβίδι ή χαϊδευτικά τριβιδάκια, τα οποία τα έφτιαχναν για τα μικρά παιδιά. Τρωγόταν σκέτα ή με γέμιση τυρί, σαλάμι, μαρμελάδα ή ότι βρισκόταν στην κουζίνα. Σε παλιότερες δεκαετίες όλα τα παιδιά είχαν το τριβιδάκι τους. Όταν οι νοικοκυρές ζύμωναν στις ξύλινες σκάφες το ψωμί και το έψηναν στον ξυλόφουρνο, πριν καθαρίσουν την σκάφη, μ’ ένα κουτάλι έξυναν τα τοιχώματα και τις γωνίες της σκάφης και έβγαιναν μικρά τρίματα τα οποία είχαν πολύ αλεύρι. Με λίγο νερό τα ζύμωναν ξανά και έκαναν μικρά ψωμάκια τα οποία έψηναν κοντά στην είσοδο του ξυλόφουρνου. Τα έβγαζαν πρώτα και τα μοίραζαν στα παιδιά, τα οποία ανυπομονούσαν από την μυρωδιά του φούρνου, που τους είχε τρυπήσει τα ρουθούνια τους.
Σε ακόμα παλιότερες εποχές ο συνδυασμός ψωμιού με σταφίδες ήταν συνηθισμένος. Στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο και στα χρόνια της Κατοχής η σταφίδα δυνάμωνε τους έλληνες και τους στρατιώτες στο μέτωπο. Ήταν τρόφιμο ανάγκης, δυναμωτικό για τα παιδιά. Οι Μικρασιάτες το 1922 μάθανε στους ντόπιους την καλλιέργεια της ξανθής σταφίδας, γνωστή ως σουλτανίνα, που έδωσε άλλη ώθηση στην καλλιέργεια της και στην παραγωγή. Στη πορεία η σταφίδα, ο μούστος και το μέλι αποτέλεσαν τις πιο σημαντικές γλυκαντικές ύλες και η γλύκα τους έδωσε μια ιδιαίτερη νότα σε γεμίσεις, ζύμες ακόμα και σε σαλάτες.
Υλικά
Εκτέλεση
Καλή επιτυχία!
Συνταγή : Κοκκινάκη Νεκταρία, Κείμενο: Κουδουμογιαννάκης Λεωνίδας, Επιμέλεια κειμένου : Κοκκινάκη Νεκταρία, Φωτογράφιση : Χριστοδουλάκης Μιχάλης