Στο καφενείο στο Καρδαρίτσι της ορεινής Γορτυνίας είχα βρεθεί αρχές Νοέμβρη. Τζάκι αναμμένο, λίγα κάστανα στη φωτιά και ο κύριος Χαράλαμπος χαμογελαστός πλησίασε να μας πάρει την παραγγελία.
- Και από γλυκά τι έχετε; τον ρώτησα.
- Γαλ(ατ)όπιτα μου αποκρίθηκε. Εγώ την φτιάχνω!
Ένας άντρας λοιπόν που ανοίγει φύλλο; (σκέφτηκα).
- Eγώ, εγώ την φτιάχνω με τα δικά μου υλικά.
Και είναι αλήθεια πως στην ορεινή Γορτυνία, σε αυτό το κομμάτι της Πελοποννήσου, οι οικογένειες φρόντιζαν να ήταν αυτόνομες. Όσο για την τεχνική, αυτή η πίτα είναι χωρίς φύλλο. Γι' αυτό και ονομάζετε και «Ξυπόλητη» είναι σαν να μην φορά παπούτσια. Είναι η πίτα που σε κάθε σπίτι της Αρκαδίας, μια φορά την εβδομάδα οι νοικοκυρές έφτιαχναν για γλυκό, και μόνο στις ονομαστικές εορτές έφτιαχναν κάτι άλλο, τις περισσότερες φορές μπακλαβά.
- Και από Γάλα; (Ήταν η επόμενη ερώτηση μου καθώς αναλογιζόμουν πως δεν θα είχαν και όλο το χρόνο).
- Πρόβειο ή κατσικίσιο. Εάν αρμέγεις κάθε μέρα, το ζώο σου δίνει γάλα όλο το χρόνο.
Εργατικοί, δεμένοι με το τόπο και τις παραδόσεις τους, γεύσεις και τεχνικές αναλλοίωτες που αξίζει να διατηρούνται στο διάβα του χρόνου.
Πάμε να δούμε τα υλικά και τη συνταγή για την Γαλατόπιτα Αρκαδίας:
Υλικά
Για το άλειμμα
Εκτέλεση
Καλή επιτυχία!
Συνταγή: Νεκταρία Κοκκινάκη, Φωτογραφία: Μάνος Διακαινισάκης