Ο μπακαλιάρος αγαπήθηκε πολύ και πήρε τη δική του θέση στο εθνικό μας εδεσματολόγιο γιατί είναι παστός, γευστικός και φτηνός. Παστωμένος με αλάτι διατηρείται αναλλοίωτος για μήνες χωρίς να χάσει στο ελάχιστο τη θαυμάσια γεύση και διατροφική του αξία. Ως ψάρι του φτωχού λαού αγαπήθηκε πολύ από τους Έλληνες. «Φτωχογιάννη» τον ονόμασαν οι Κρητικοί, «ψάρι του βουνού» στην ηπειρωτική χώρα. Όλοι οι κάτοικοι της Μεσογείου, παρότι θεωρήθηκε ψάρι της κουζίνας των φτωχών, τον λατρεύουν και τον καταναλώνουν σε μεγάλες ποσότητες. Οι Πορτογάλοι τον αποκαλούν «πιστό φίλο», οι Βάσκοι «ψάρι του βουνού», οι Ισπανοί ανοίγουν μαγαζάκια με την επιγραφή «το σπίτι του μπακαλιάρου».
Πέρασε στην παράδοση μας και σε πολλά μέρη και θεωρήθηκε γιορτινό φαγητό. Την τιμητική του έχει την ημέρα του Ευαγγελισμού στις 25 Μαρτίου και την Κυριακή των Βαΐων. Ο Μάρτης δεν λείπει ποτέ από την Σαρακοστή αλλά την ημέρα του Ευαγγελισμού και της εθνικής μας εορτής η ορθοδοξία επιτρέπει την ψαροφαγία. Σε περιόδους, που υπήρχαν άσχημες καιρικές συνθήκες και δεν μπορούσαν οι ψαράδες να βγάλουν φρέσκο ψάρι, ο μπακαλιάρος ήταν μια καλή εναλλακτική λύση.
Από την άλλη, τα πράσα είναι μια εξαιρετική πηγή βιταμινών με πολλά οφέλη στην υγεία. Ο Αριστοτέλης αναφέρεται στη χρήση του πράσου ως φαρμάκου για το λαιμό και τη φωνή. Έτσι, ο μπακαλιάρος με πράσα, αποτελεί εύκολη και εξαιρετικά απλή συνταγή, που μας δίνει ένα πολύ νόστιμο, υγιεινό και χορταστικό πιάτο για το καθημερινό οικογενειακό τραπέζι.
Υλικά
Εκτέλεση
Καλή επιτυχία!
Συνταγή: Νεκταρία Κοκκινάκη, Φωτογραφία: Μάνος Διακαινισάκης, Επιμέλεια κειμένου: Νεκταρία Κοκκινάκη